Gaugamela 331 pne
Gaugamela 331 pne, Historyczne bitwy (Bellona)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Teresie i Oli
HISTORYCZNE BITWY
EDWARD DĄBROWA
GAUGAMELA 331 p.n.e.
Wydawnictwo
Ministerstwa Obrony Narodowej
Warszawa 1988
RODOWÓD PEWNEJ IDEI
Latem 337 roku p.n.e.
1
na wezwanie króla Macedonii, Fili-
pa II, do Koryntu przybyli przedstawiciele prawie wszystkich,
z wyjątkiem Sparty, miast greckich
2
.
Celem spotkania było
wspólne podjęcie decyzji mających uregulować sytuację polity-
czną powstałą w Grecji po stoczonej jesienią poprzedniego roku
bitwie pod Cheroneją. Z inicjatywy Filipa II zebrani powołali
do życia związek miast greckich, który przeszedł do historii pod
nazwą Związku Korynckiego. Jego przywództwo zostało powie-
rzone macedońskiemu monarsze. Do zadań Związku miało na-
leżeć utrzymanie ładu i spokoju we wszystkich miastach związ-
kowych, tak w sprawach wewnętrznych, jak i we wzajemnych
stosunkach. Przynależność do niego miała gwarantować obronę
przed agresją ze strony państw trzecich, wolność żeglugi i au-
tonomię wewnętrzną. Do Zgromadzenia Związku należeć miało
czuwanie, aby w miastach członkowskich nie dochodziło do
gwałtownych ruchów politycznych i społecznych mogących za-
grozić istniejącemu w nich porządkowi. W razie potrzeby miało
ono również występować w charakterze arbitra rozstrzygającego
spory i konflikty wewnątrz Związku. Na Zgromadzeniu spo-
czywał też obowiązek występowania przeciw tym wszystkim,
1
Wszystkie pozostałe daty wymienione w tej książce dotyczą lat p.n.e.
2
J u s t y n, IX, 5,1 — 3.
którzy próbowaliby naruszyc zasady nowego ładu polityczne-
go
3
.
Zebrani podjęli jeszcze jedną ważną decyzję — uchwałę o
wspólnej, macedońsko-greckiej wyprawie wojennej przeciw
Persji. Dowództwo tej wyprawy powierzono królowi macedoń-
skiemu
4
.
W Grecji nie zdążono jeszcze zapomnieć gorzkiego smaku
porażki pod Cheroneją ani też oswoić się z zasadami świeżo
narzuconego przez Filipa II porządku politycznego. W takiej
sytuacji oczywisty staje się fakt, że decyzja ta nie mogła być
spontanicznym gestem zainteresowanych stron, lecz została
wymuszona przez najsilniejszego z partnerów.
Stosowanie metod nacisku przez monarchę macedońskiego
wskazuje, jak bardzo zależało mu na tej uchwale. Z jednej stro-
ny była ona ukoronowaniem jego polityki wobec Grecji, z dru-
giej zaś czyniła go jej przywódcą, i to nie tylko politycznym, ale
i ideowym. Otwierała zupełnie nowy rozdział jego panowania,
dając mu formalne podstawy do podjęcia kroków umożliwiają-
cych realizację najbardziej ambitnego zamiaru — powziętego
wcześniej, ale po raz pierwszy ujawnionego właśnie w Koryn-
cie. Czas i forum, na którym to nastąpiło, dowodzą, że Filip II
uczynił wszystko, aby temu wydarzeniu nadać właściwą oprawę.
Utworzenie Związku Korynckiego pozwalało mu zrezygno-
wać z osobistego czuwania nad biegiem spraw w Grecji. Od tej
pory miał czuwać nad nimi sam Związek, co pozwalało mace-
dońskiemu monarsze poświęcić całą energię przygotowaniom
do wyprawy. Droga, jaką Filip II musiał pokonać, aby docze-
kać tej chwili, była niełatwa i długa.
(Kiedy w 359 roku objął — jako regent — władzę w Macedo-
nii,|stanął w obliczu bardzo trudnej sytuacji politycznej, tak
wewnątrz kraju, jak i na jego granicach. Mimo wielu przeszkód
3
A. M o m i g 1 i a n o, Filipo il Macedone. Saggio sulla storia greca del IV
secoło a. C., Firenze 1934, s. 162 nn.; G.- C a w k w e 1 1 , Philip ofMacedon,
London — Boston 1978, s. 169 nn.; G. T. G r i f f i t h, w: N. G. L.
Hammond, G. T. Griffith,
History of Macedonia, vol. II: 550 —
336 B. C., Oxford 1979, s. 623 — 646.
4
D i o d o r, XVI, 89,1 — 3; J u s t y n, IX, 5,4 — 7; A r r i a n, VII,
9,5.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]